Nu we met de basement bezig zijn, heeft Mark de fietsen naar de garage verplaatst en dus makkelijker om de fiest te pakken. De banden waren leeg maar niet lek, dus even pompen! We hadden even in de buurt een stukje gefietst en ik merkte dat ik steeds uit mijn versnelling trapte, maar Mark zei, een klein slagje draaien aan het schroefje dan verbetert het. Dat leek ook zo maar niet op de tocht.

De producten in de goedkoopste winkel met waanzinnige hoge prijzen tegenwoordig. Dit is het dubbele in vergelijking voor de Covid gekte.

Het is altijd moeilijk vroeg op te staan als ik de vorige dag uit de nachtdienst ben gekomen. Maar als ik dat niet doe is de halve dag weg en dus met Jo afgesproken om de benen te bewegen. Ik reed en Ella ging mee. Misschien was het verstandiger geweest haar niet mee te nemen want deze route was heel steil met steentjes en rotsen. Om de spieren te trainen hadden we deze gekozen, nou we hebben het geweten!

Het is heerlijk om in de bergen een tochtje te doen, maar conditie is ook een ding. Twwe jaar geleden sporte ik nog twee keer per week met body pump en RPM (fietsen) en daarnaast hiken. Nu is dat sporten een beetje in het niet gevallen en dat is goed te merken met hiken. Dat moet veranderen. Niet alleen bij mij maar ook Joanne zegt dat ze te weinig doet. Tja onze leuke sportschool zit in Airdrie.... any way.

Misschien had ik het al verteld: we hadden mold/ schimmel in het isolatie materiaal van de garage. Flink balen maar ja het is niet anders. We hebben het blijkbaar niet goed afgeplakt en de garage is in de winter behoorlijk vochtig met besneeuwde autos erin. En zonder warmte verdampt dat ook niet echt zoal in de garage die aan het huyis zat en waar we die problemen niet hadde. Dus Mark heeft alle beschimmelde stukken eruit gehaalkd, ingespoten met anti schimmel, laten drogen en weer terug geduwd in het plafond.

De ene dag ben je in de bergen in de sneeuw. Ik ben met Bar en Ella naar de suspention bridge gegaan in Kananaskis. Dat is een makkelijke wandeling en niet lang. Daar ben ik vorig jaar met Rene ook geweest toen hij niet meer kon lopen van de pijn van de jicht in zijn voet.  Hier en daar nog flinke patchen sneeuw en het zou de hele dag regenen. Die regen hadden we nodig voor het land. Maar een paar spetters raakte de vloer.

Ja, ja, ik ben weer een jaartje dichterbij retirement/pensioen! Gek genoeg ik kijk er al helemaal naar uit, wanneer kan ik? Joanne en ik kunnen ons prima vermaken met tochtjes in de bergen hoor! Straks scharrelen in de tuin, lange wandelingen met Ella en hopelijk hier en daar een uitstapje voor plezier.

Wie had dat gedacht dat we in april nog de snowshoes uit de kast moesten halen om een hike te doen... Het had in town al gesneeuwd maar het meeste was de volgende dag al weer gesmolten door de zon. Maar in de bergen was er zondagnacht nog even wat bij gevallen. Maandag was de dag dat de 3 musketiers weer op pad gingen. Ella kon dit keer ook mee want ik was de chauffeur.

Van het ene witte spul naar het andere witte spul. Nu moet ik zeggen dat ik het witte zand wel heel fijn vond! De winters duren hier zo lang. Van het weekend heeft het weer gesneeuwd, maar het is niet super koud gelukkig. Maandag waren Jo, Bar en ik vrij en besloten een kleine tocht te doen. Het sneeuwde nog steeds maar het zou ophouden....wanneer? We kozen Jura Creek omdat Bar daar nog niet was geweest en je kunt terug keren wanneer je maar wilt. Het is een in en out hike.

We waren blij dat we een leuk meisje hadden gevonden die op Ella ging passen. Maar dan nog bleef: we kennen haar alleen van de opvang. Het is woord voor woord voor vertrouwen en ze is wel in ons huis. Ella is een reactive hond naar andere honden, katten en eekhoorns noem maar op. Erge prooi drift en ze is sterk. Maar o zo een emotionele hond en super lief voor mensen. We konden haar in de opvang doen, maar 14 nachten en dagen in een kennel en er alleen uit mogen elke 45 minuten en van 7 tot 7 'snachts ook in de kennel..... dat vonden wij te lang.