Hogarth Lakes, winter wonderland

Wie had dat gedacht dat we in april nog de snowshoes uit de kast moesten halen om een hike te doen... Het had in town al gesneeuwd maar het meeste was de volgende dag al weer gesmolten door de zon. Maar in de bergen was er zondagnacht nog even wat bij gevallen. Maandag was de dag dat de 3 musketiers weer op pad gingen. Ella kon dit keer ook mee want ik was de chauffeur.

Bar kwam naar ons huis gereden vanuit Ardrie en we haalden Joanne rond 10 uur op. Hogarth lake is niet een lange tocht maar wel een stukje rijden om er te komen. Het ligt in Kananaskis aan de Smith-Dorien weg richting Canmore. Het was een prachtige rit en het laatste stuk door de sneeuw. Ik moest oppassen voor wegglijden want er waren nog niet veel banden sporen op de weg. Aangekomen bij de parkeerplaats waren wij de 2e auto!

De zon probeerde echt door te komen en we zagen ook wel blauwe stukken. Helaas werd er ook weer een sneeuwbuitje verwacht, maar ach wij zijn mountain girls en kunnen dat wel aan! Ella heeft weer volop kunnen ruiken, vele herten/konijnen en andere beesten sporen waar in elke afdruk wel haar neus even in moest! Verder trok ze mij vooruit. Het liefst was ze los om door de sneeuw te banjeren, maar ze kreeg ook wel door dat naast het "pad" de sneeuw heel diep was! Los mag niet en kan ze niet. Ella rent achter alles aan en dan luisteren haar oren niet!

We zagen aan het einde van de trail een klein wit beestje, net een ieniemienie hermelijntje, hoppen over de sneeuw. Ella zag het ook haha. Joanne zocht het op en het bleek een short tailed weasel te zijn een Ermine.

Neus in de sneeuw? hahaha

Jo voorop en Ella op haar hielen

Een klein beekje langs de trail.

Gewoon een dik pak sneeuw!

Zo liep ik met Ella, de riem vast aan mijn backpack, dan had ik mijn handen vrij

Het liefst liep ze voorop de speurneus!

Lunch break

Tuttebel, ze kwam helemaal boven op mij zitten. En nee haar pootjes waren warm, het was min 4.

De 3 musketiers!

Mooi uitzicht op de witte toppen en Hogarth area.