The Ink Pots

Afgelopen maandag zijn Jo en ik weer naar Banff gereden; Johnston Canyon om precies te zijn.  Rene en Mirjam kennen deze canyon ook in zomer en winter :-). Ik zelf was nog nooit verder gelopen dan de Upper Falls, maar die maandag liepen we door naar de Ink Pots. De Canyon was afgelopen weekend weer geopend voor publiek. Er zijn werkzaamheden gedaan met hekwerken. Je kunt nu nergens meer het pad af, jammer hoor want er blijkt een grote grot te zijn bij de Upper Falls waar je in kon.... nu niet meer. Joanne en ik deden rustig aan via de Lower Falls naar de Upper Falls en door naar de Inkpots door het bos met veel up en down de heuvel. Het laatste stuk was alleen maar naar beneden....dat deel moesten we terug ook weer op! We startte met een sneeuwbui onderweg naar Banff, maar hier in de Canyon werd het steed zonniger en meer blauwe lucht werd zichtbaar! We hadden weer een top dag uitgekozen. Na een aantal stops voor sanitaire redenen en om op adem te komen, kwamen we aan in de waanzinnige vallei. Prachtig daar! Hier en daar een kleine vijver met wat bubbels uit de grond. Er waren kleine bruggetjes rondom de pools en ook diverse bankjes om te lunchen. Wij kozen er natuurlijk eentje in de zon! Het uitzicht was zo mooi en dan voelden wij ons zo bevoorrecht om hier te kunnen zijn. We zagen nog wat andere mensen hier, maar verder was het heel rustig nadat we de Upper Falls verlieten. De weg terug was eerst een heel eind omhoog lopen, een stuk open en neer, maar na de Upper Falls was het een eitje.  Er waren natuurlijk weer ijsklimmers bij die grote bevroren waterval. Je zag aan de ijspegels dat er al een groot stuk was afgebroken. We bleven even kijken hoe een dame die instructie kreeg, omhoog klauterde. Toen ze boven was kreeg ze een applaus van de omstanders hahaha. Opvallend was dat er best veel toeristen waren op gympen zonder spikes, of op nette laarzen met een gladde onderkant. Ik moest gelijk denken aan de aller eerste keer dat ik met Mark hierheen ging. Wij hadden alleen bergschoenen aan en het laatste stuk naar alleen de Lower Falls was: hek vasthouden en omhoog klimmen . Het was toen zo ijzig! Nu was er flink platgestampte sneeuw met ook best gladde stukken erbij. We hadden de tocht veilig afgerond en zochten een lekker tentje op om te eten. We aten dinner bij de 3 beren in Banff. Daarna reed Joanne ons in het donker weer naar huis.

Hier de foto's

Lower Falls van boven

Door de grot naar de falls

Ik heb ook filmpje gemaakt, je ziet het water stromen achter het dunste gedeelte van het ijs.

Dream team!

Verder omhoog

Zie je het stuk wat is afgebroken. Daar wil je niet zonder helm lopen!

Bijna in de vallei

Prachtig toch!?

Op het bankje met uitzicht op de pools en de zon in ons gezicht. maar de bergen zijn ook prachtig achter ons. We draaiden zo af en toe om om op te warmen! De wind was hier heel koud.

Op de terug weg

Hier gaat de ijsklim dame omhoog.  "Niet wijder dan je schouders" hoorden we.

Er waren drie van deze kleine mannetjes op een steen. De eerste twee half, maar deze nog intakt. Nee, het is geen bloed! Unieke decoratie van ogen en jas!

Op naar een volgend avontuur!