Dit is weer eens een hike die ik nog niet heb gedaan. Joanne heeft het al twee keer van haar lijstje afgetikt. Dus zij weet hoe we moeten lopen, want ook deze keer kun je rechts of links om bij de lus. We gaan dit keer twee dagen achter elkaar hiken, dit is de zware en de volgende dag een lichte. Wij zijn ook geen 20 meer hahaha.
Ik haalde Joanne op en we reden september 15 door Banff NP naar Kootaney NP, wat in BC ligt. Net over de grens van Alberta/Brittish Columbia is deze hike. Het werd weer een prachtige dag met veel zon. We startte fris in de schaduw, dus alle lagen aan. Maar al snel ging er een laag uit, want klimmen /steigen maakt je warm!
Zig-zaggend omhoog naar het punt waar de loep begint. Volgens Joanne moesten we rechts aanhouden om links om te kunnen gaan. Dat deden we ook. Prachtig gebied weer maar wel met veel losse stenen/steentjes dus je moet goed je voeten neerzetten en ook verwachten dat je slipt. Eigenlijk geen tocht voor mij. De laatste tijd ben ik een kippetje geworden met glijden en angst om te vallen. Maar omhoog is het niet zo een probleem.
We werden langs de bergwand geleid waar vele kleine watervalletjes naar beneden gingen. Het was daar best fris. Toen moesten we nog een klein stukje verder om de gletsjer te kunnen zien. Je kon ook tot bijna aan de voet van de gletsjer komen maar dat was nog een hele toer. We zochten een plekje met uitzicht op de witte vlakte, waanzinnig uitzicht. Er was een stel die wel die kant opging, wij volgden hen op de voet met onze ogen. Na een heerlijke lunch zette we onze tocht voort door het stukje bos om weer aan de andere kant uit te komen. We hadden al eerder mensen omlaag zien gaan. Ik keek er niet naar uit. Best steil en allemaal losse steentjes... Dus heel rustig aan gedaan. Ook Jo houdt niet van afdalen op deze manier haha. Onze stokken waren een uitkomst en opzij stappen via bepaalde punten naar beneden gekomen. We zagen een stel op gympen en zonder stokken naar beneden gaan, die gingen een paar keer bewust op hun bips even glijden naar beneden. Nu de zon anders stond was het terug kijken naar de vallei heel mooi. Al die gekleurde bomen en struiken waar we langs liepen en echt in de schaduw was het super fris. Dus de lagen weer aan! We hebben totaal 6 uur over deze tocht gedaan met pauzes. Bij de auto aangkomen nog steeds lekker warm in de zon. We reden naar Banff om te proosten op onze dag. Hier de foto's
Na een paar zig zagjes kwamen we deze waterstroom tegen.
Stukje verder een blik op de gletsjer!
Kleine bruggetjes over, hier nog best goed te doen pad.
Maar dat werd al snel steen achtig!
Hier moesten we links aanhouden, dat zou makkelijker zijn. Dat ook gedaan.
We zijn eerder de loep links omgelopen en hebben het bord gemist wat je straks zult zien. Het pad is niet meer onderhouden. Hier gleed je steeds weg.
Even terug kijkend op het dal waar we vandaan kwamen. Je ziet het pad aan de overkant lopen voor de terug weg.
Gelukkig een wel verdiende korte pauze om bij de watervalltjes te kijken.
Mooi toch!
Verder kijkend naar het klein stukje bos wat onze lunch plek werd
Nog dichterbij!
Ja we zijn er! Wat een uitzicht in het dal. En geen zuchtje wind!
Hello Champions!
Nog een om mee te pronken hahaha.
Stanley Glacier, hier naar beneden, maar ook boven op de berg nog een groot plak ijs links en naar rechts.
De herfst kleuren van de larches, mooi geel.
Begin route van de terug weg. Hier nog redelijk te doen.
Maar wel allemaal stenen, die leuke enkel brekers.
Nog een foto van waar de kleine watervalletjes waren en het pad zie je ook lopen. Het lijk zo dichtbij. Als mens ben je hier maar een klein poppetje.
Zijdelings naar beneden en niet vallen of glijden. En weer het pad aan de andere kant wat waar we omhoog gingen.
Ha, hier het bord waar ik het eerder over had. Hier begint de loep en waar je rechts nu heel duidelijk het pad ziet.. Nu is het dezelfde weg terug.
In de schaduw waar het frisjes werd. Was nog een dikke 45 minuten naar beneden lopen vanaf hier.
Van de Gaya app die wij steeds gebruiken om de hikes te registreren.
Wel verdiend drankje, Cheers!
Comments
Nog zo'n mooie tocht ,dat…
Nog zo'n mooie tocht ,dat was genieten.Ik bewonder jullie energie.Goed dat jullie dit nu doen.Ik 76 zou het niet meer kunnen.
Groetjes
Misschien niet meer zover…
Misschien niet meer zover maar ik denk naar Johnson Lake wel hoor! Het gaat om het genieten en niet om het zo snel mogelijk te doen. Lekker stoppen tussendoor en even genieten.
Add new comment