Rea Glacier en Elbow Lake

Ik werk een paar weken op zaterdag, dat is de dag dat we met meerdere hiken. Helaas kon ik weer niet mee door mijn werk schema ( 6 weekenden op en 2 af). Gelukkig wilde Joanne toch met mij mee naar Rea Glacier vandaag. Ik had haar foto's gezien en die waren geweldig (lees blauwe lucht en zon 25 graden). Robuste stenen, beetje sneeuw nog en ongerept landschap, daar hou ik van. Maar het weer voorspelde niet veel goeds voor vandaag. 13 graden en kans op een bui. Ach een bui kunnen we wel aan en op 13 graden kunnen we ons ook kleden. Dus hup, daar gingen we vanochtend richting Kananaskis op de 40 een kleine 1 uur en 15 minuten rijden. Onderweg al een paar flinke buien gehad, wat nu valt valt straks niet was ons devies! Een paar herten gezien maar meer ook niet. Bij aankomst was de parkeerplaats toch bijna vol, ondanks het weer. Het is een familie hike naar het meer. Je kunt om het meer heen lopen, bij het meer back country kamperen en door lopen naar de gletsjer of zelfs doorlopen naar een langere hike. Ons plan was naar de gletsjer en aan de andere kant van het meer terug lopen. Dat hebben we ook gedaan. Toen we afsloegen naar de glacier kwamen we niet veel mensen meer tegen, sterker nog we waren de enige! Inmiddels had ik al een paar keer kleding veranderd naar regen jas, regenbroek. Dan weer alles uit want te heet met een paar zonnestralen, dan weer wat aan. Ik werd er gek van! Midden op de weg in het open gebergte een harde wind en regen, maar dat hield op toen we op het eind punt waren. We namen wat foto's en besloten te lunchen bij de muurtjes die waren gemaakt, om te schuilen tegen de harde wind. maar we zagen een donker lucht onze kant op komen....snel een hapje van een snack en alles weer aan zelfs de handschoenen want de wind was koud, regen en 8 graden. We waaiden bijna uit onze jassen! Vlug liepen we naar beneden met het oog op niet uitglijden op de natte ,losse steentjes. Een beetje lager en terug in het bos was de wind haast niet meer voelbaar en de zon kwam er ook weer door. Ondertussen maar roepen, voor de beren dat wij goed volk zijn!

Bij Elbow Lake weer aangekomen nam de wind weer toe. We zagen een bankje net even in de zon en daar lunchten we eindelijk. Er waren nog een aantal mensen rond het meer. Misschien wel om te kamperen? We liepen rustig naar beneden naar de auto en reden terug naar huis. Mark vertelde dat er hier helemaal geen druppel was gevallen! Het was een heerlijke dag, alle seizoenen mee gemaakt ( net geen sneeuw lol). Op naar volgende week!

Een weg voor zelfs een rolstoel! We kwamen dan ook een tiener tegen in een zit draag rolstoel. Met haar vriende/familie. Zo kon ze toch genieten van een soort hike! Dit was de weg naar Elk Lake.

Elk Lake aan het begin van de hike. Geen zon

Uit het bos op weg naar het ruwe gedeelte. Mijn jas was aan de binnenkant natter dan van de regen aan de buitenkant....kwaliteitje....dus niet. Hier laat ik het drogen aan de binnenkant. En mijn pet was ook diverse keren afgewaaid.