Ik had twee vakantie dagen opgenomen om vrij te zijn op mijn verjaardag. Het is toch een bijzondere dag. Ik heb eens een nachtdienst gedraaid en dat vond ik toch niet leuk. Joanne was vrij dus we planden een hike. De weersvoorspellingen waren voor de dag ervoor niet zo geweldig. Ik ben in een natte sneeuwstorm naar werk gereden. Alles slush en glibberig en je kon geen hand voor ogen zien. Gelukkig veilig op werk aangekomen. De weg terug was al een stuk beter en er kwamen geen friemels meer uit de lucht. De dag dat we gingen was het droog en de zon wilde doorkomen, hier en daar een pluk blauw tussen de wolken in. We bleven dicht bij huis en deden een route in Bow Valley provincial park van 7,2 km. Heuveltje op en af en even langs de Bow gelopen. Ella had het reuze naar haar zin. We waren trailbrekers op een gegeven moment. We wisten waarom.... halverwege een route langs een meertje (Many Springs) was een boardwalk die meer onderwater lag dan erboven. Nu hebben we beide waterdichte winterhikers maar Jo is net iets lichter van gewicht dan ik.... De houten vlonders lage los enals je erop stapte dan verdwenen ze nog meer in het water! Dus omgekeerd. De meeste mensen wisten dat waarschijnlijk. Weer mooie uitzichten onderweg en Ella maar dollen in de sneeuw!
Thuis gekomen gedoucht en omgekleed om naar Mama Mia te gaan, een nieuw Italiaans restaurant in Cochrane. Heerlijk gegeten en ook hier een gratis verjaardags toetje van de zaak! Het was een fijne dag. Ik heb vele kaarten gehad, bloemen, chocolade en een pinbord met de wereld erop, daar kun je op aanduiden waar je bent geweest! Ik voelde mij helemaal jarig ook met alle persoonlijke berichtjes!
De route die we gelopen hebben op de kaart. Ik hou nog steeds van kaarten, maar ook de App van Gaja.
Een van de meren die we deden. Altijd in beweging blijkbaar.
Middle lake
Uitzicht op de Bow en Mount Yamnuska rechts. Het sihouet van de bergkam lijkt op een Aboriginal vrouw.
Dik pak zware sneeuw, maakt voor Ella niets uit. Vooral de kleine beestjes die van hot naar her springen, waren heel interssant! We zagen twee muizen en een heleboel eekhoorns. Als Ella los zou zijn, dan was ze vast in een boomtop geeindigd!!!
Ook droge stukken gelukkig.
Precies waar je het stroompje moest crossen, waar de board walk was, daar moesten we terug.
Trail brekers! Mooie sneeuw op het bruggetje.
Dat is toch genieten! Hier en daar hoorde je een vogeltje, verder niets.
Zonnetje op onze gezichten!
De boardwalk. Het lijkt op het eerste gezicht best te doen, maar zodra je erop stond zakte de vlonder naar beneden door je gewicht hahaha. Joanne is tot 3/4 gekomen en besloot dat het laatste deel ook voor haar niet te doen was.
Toch nog op het viewpoint aangekomen. We waren terug gelopen en linksom gegaan. Hier geluncht. Ook dit is maar net boven water. Waar Ella staat daar ligt het net onder water.
Blije felicitatie kaarten, met ook de kaarten voor Mark erbij.
Mijn vrolijke bloemetjes.
En de wereld met mijn pinnetjes erop. Ik moest gelijk pinnetjes kopen want met 10 kwam ik niet toe hahaha.
Add new comment