Jo en ik hadden deze hike al langer op ons lijstje staan. Ik heb hem ooit eens eerder gedaan maar toen de top niet bereikt omdat ik de dag ervoor Body Pump had gedaan. Deze keer geen sportles een dag ervoor gedaan. En nog dacht ik dat ik misschien het niet zou redden. Deze hike is namelijk brutal haha. Je begint met ongeveer 2 kilometer naar beneden voordat je echt omhoog gaat. Dan is er een sub top en ga je weer een stuk omlaag, voordat je echt bij het heli pad komt, wat de echte top is. Gelukkig zat het weer mee. En hiken met Jo is altijd leuk en gezellig. We stoppen zovaak we willen en de hike is het avontuur, niet als een speer omhoog en snel naar beneden om een goede tijd te hebben. Onderweg in de auto naar de start van de hike, zagen we een blonde beer rond struinen. Jo reed en keerde om, want we wilden wel een foto. Helaas was de beer in de struiken verdwenen.
We liepen het eerste stuk naar beneden en kwamen we al mensen tegen die op de terug weg waren! Ze waren om 4 uur gestart om de zonsopgang te zien. Nou mij niet gezien in beren land met een lampje op je hoofd in de schemer .....
We hadden een mooie dag en elke keer ging er een laag kleding uit. Vooral toen we de echte klim deden. Zig zag omhoog over de kleine steentjes en je zag al in het begin waar we naar toe moesten. Hier en daar goed rond gekeken want het uitzicht was prachtig!
Op de top was een stenen picknick tafel waar we even gezeten hebben. De wind was hard en best wel fris. Dus muts en jas aan! Helaas was het niet meer mogelijk om op het heli platform te zitten. Ze hadden dat nu afgeschermd. De weg terug was even goed opletten waar je je voeten neerzette, want die kleine steentjes glijden. Total maar 10 mensen tegen gekomen, heerlijk! Altijd beren spray mee, want je weet maar nooit. We zijn eigenlijk nog nooit een beer van heel dichtbij tegen gekomen. Altijd van een afstand en ze bemoeien zich met hun eigen zaken. Dat is goed.
Het laatste stuk was een kneipertje, dan ben je moe en moet je nog dat stuk omhoog lopen... Maar we deden het! En ik was niet eens heel erg moe en niet eens spierpijn gehad. Tadaaa die hike kan ik afstrepen!
Hier onder de foto's dan kun je zien hoe mooi het was.
Pad naar beneden heel relaxed
Kijk nu uit de bossen en zicht op waar we naar toe gaan.
Net het eerste bultje gehad nu verder
En omhoog!
Joanne voorop.
We zijn er bijna!
Prachtig uitzicht en je ziet mijn kleding...warm haha
We did it! Happy faces.
Zie je de weg terug over die richel? Prachtig hier!
Op naar het volgend avontuur!
Add new comment